- соир
- I[سائر]а. дигар, боқимондаи гурӯҳе ё чизе; сайри … дигар, боқӣII[سائر]а1. сайркунанда, раванда; соиру тоир а) раванда ва парвозкунанда; б) маҷ. махлуқот2. маҷ. машҳур, шоеъ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.